Przed świtem

Stanął nagle w drzwiach, trochę mnie przestraszył. Która to godzina? Świt za moment. "Miałem zły sen, mogę zostać chwilę?" Usiedliśmy na skraju łóżka i objęliśmy się. Za oknem, w ogrodzie słowik zaczął nucić opowieść o swojej podróży nad Pirenejami, którą dopiero co przebył. "Ten sen był taki straszny i przeraził mnie mamo, przeraził i postawił tyle pytań.... . Już sam nie wiem co jest ważne. Nie potrafię z nikim o tym rozmawiać, nie pogniewaj się, ale z tobą też nie... . Cicho zapytałam "A co jest ważne dla ciebie? Spojrzał zamyślony na zbliżający się świt za oknem. "W tym rzecz, że już sam nie wiem...". Słuchałam w milczeniu. "Bo widzisz, wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów, ale i podłości tak strasznie dużo, sama wiesz..." Zapytałam "dlaczego to cię aż tak zajmuje, może po prostu rób swoje..." Po krótkiej chwili odpowiedział "Nie wiem, nie czuję się dobrze z tym wszystkim..."
Słowik przerwał naszą rozmowę. Zaśpiewał pięknie i głośno, aż tchu mu zabrakło, a nam słów... .

Kto zna odpowiedzi na wszystkie najważniejsze pytania? Niekiedy poszukuję tak intensywnie, a nie widzę tego co przed "nosem". Jak w tej opowieści o człowieku, który w poszukiwaniu szczęścia przemierzył cały świat, a w końcu wylądował na progu swojego domu i tam je odnalazł. I zrozumiał...
Lecz przecież tyle spraw jest aż tak skomplikowanych! Tyle zagmatwanych problemów i supłów nie do rozwiązania. Tyle pytań o to jak żyć w tym gąszczu spraw i co jest prawdziwie ważne. Więc jak to jest?
W Desideracie ktoś mądry napisał, po prostu DOBRZE żyj. Uczciwie i "w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o jego naturze, jakąkolwiek wykonujesz pracę i jakiekolwiek są twoje pragnienia w zamęcie życia". Dodał jeszcze, "i nie podchodź cynicznie do miłości, bo ona jest wieczna".

Myślę sobie niekiedy, że tak wielu mądrych ludzi jest wokół, tylko nie potrafię ich dostrzec, a może nie chcę i dlatego rzadko korzystam z ich mądrości. A może to strach lub niechęć do przyznania komuś innemu racji... .
Świt nastał, a my ciągnęliśmy naszą rozmowę. "Wiesz, że ja też ciągle muszę chodzić po rozum do głowy. Po prostu KOCHAJ i rób co chcesz , wiesz doskonale czyje to słowa, a więc kochaj, a reszta sama się ułoży. Pomyśl tylko, ile spraw sami komplikujemy. Jak wiele fajnych, dobrych rzeczy nie dostrzegamy, za to o podłościach trąbimy... . W końcu sami gubimy się w tym co dobre, a co złe, w tym co ważne, a co błahe, czasem wręcz głupie. To co prawdziwie piękne najczęściej jest całkiem proste i być może przez tę prostotę niedoceniane...
Zamyśleni spojrzeliśmy w okno, słowik nucił swoje ostatnie piosenki.

Nic nie trwa wiecznie poza niebem i miłością. " Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia. W zgiełku i pomieszaniu życia zachowaj spokój ze swą duszą i ...dąż do szczęścia." (Desiderata). No i nie zapomnij, że z całym tym znojem, marzeniami, które jakoś wciąż i wciąż "przed", to... ciągle piękny świat! Jeżeli nie dowierzasz, posłuchaj słowika...


Blisko mojego domu, tuż przy drodze stoi biała kapliczka. Jest śliczna, z białego piaskowca zwanego "opoką". W ciągu dnia biały kamień połyskuje z daleka, a w nocy, mrok wokół kapliczki rozprasza umieszczony na jej daszku, kuty z żelaza, świecący jasno krzyż. Od wiosny do jesieni delikatnie otulają ją brzozy swoimi gałązkami, a w zimie, kiedy śnieg dookoła, wynurza się jak śnieżna królowa z otaczającego ją - niczym morze, białego puchu.
Wiosną, ciszę przedwieczorną przerywa śpiew, unosi się nad drzewami, zatrzymuje chwilę na tarasie naszego domu i płynie dalej. To kapliczka nuci swoje majowe piosenki. I choć nuty nie zawsze czysto wybrzmiewają... i tak są piękne.
W lecie ktoś przynosi świeże kwiaty, najbardziej lubię te polne, ale czasem pojawia się dostojna lilia i wtedy kapliczka wypełnia się intensywnym, słodkim zapachem.
Lubię zatrzymać się w jej zaciszu. Staję wtedy przy wejściu do środka, patrzę sobie, milczę sobie i bywa, że mam ochotę uśmiechnąć się do samej siebie...



Przesyłam wszystkim życzenia pięknych świąt Wielkiej Nocy!
Jak zawsze ciepło pozdrawiam.
Ola